ΖΕΙ ΣΕ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΟ ΥΠΟ ΑΘΛΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Όπως είχαμε προαναγγείλει οι αναφορές στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο του δημοτικού συμβούλου της ελάσσονος αντιπολίτευσης Γιαν. Μιχάλαρου για συμπολίτη μας που ζει μόνιμα σε ένα τροχόσπιτο, άξιζαν δημοσιογραφικής διερεύνησης.
Με την μεσολάβηση του επικεφαλής των «Ενεργών Πολιτών» επισκεφθήκαμε τον συμπολίτη μας θέλοντας να διαπιστώσουμε εάν όλα αυτά που ανέφερε ο κ. Μιχάλαρος είναι ή όχι υπερβολικά.
Δυστυχώς από την επαφή που είχαμε με τον αναξιοπαθούντα συμπολίτη μας, διαπιστώσαμε πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ζει μόνιμα επί 10 χρόνια σε ένα τροχόσπιτο απέναντι από τις εργατικές κατοικίες σε συνθήκες άθλιες για την υγεία αλλά και την διαβίωση του.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε μιλούν από μόνες τους. Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο αναξιοπαθής συμπολίτης μας, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας αισθανόμενος κοινωνικό αποκλεισμό.
Τεκμηριώνοντας την φράση περί κοινωνικού αποκλεισμού εξηγούμε πως αυτό φαίνεται από τα λεγόμενα του.
Στα 70 του χρόνια σήμερα, βιώνει μια τραγική κατάσταση που απέχει αρκετά ακόμη και από την κατάσταση διαβίωσης ενός μέσου νοικοκυριού.
«Λόγια, λόγια, λόγια και τίποτα άλλο»
«Ζω 10 χρόνια σε τροχόσπιτο» μας είπε, εφόσον μας συστήθηκε. (Τα στοιχεία του για ευνόητους λόγους δεν τα δημοσιοποιούμε, τα έχουμε όμως στην διάθεσή μας). «Μου έχει παραχωρήσει αυτό το οικόπεδο ο κ. Αλ. Φουρτουλάκης, ενώ το λυόμενο είναι δικό μου. Τα χρήματα που παίρνω δυστυχώς δεν φτάνουν για να συντηρηθώ αφού έχω αναπηρία πάνω από 80%».
Λόγια που συνοδεύονται με σχετικές φωτογραφίες οι οποίες και αναδεικνύουν το πρόβλημα.
Ρωτήσαμε τον αναξιοπαθούντα συμπολίτη, εάν δέχεται βοήθεια από την κοινωνική υπηρεσία του δήμου.
Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: «Λόγια, λόγια, λόγια και τίποτα άλλο. Υποσχέσεις ακόμη και από το δημοτικό σύμβουλο τον κ. Κολάτα αλλά στην πράξη τίποτα. Δεν μου φέρνουν ούτε φαγητό από το συσσίτιο με το Βοήθεια στο Σπίτι. Μαγειρεύω εάν μπορώ μόνος μου χρησιμοποιώντας γκάζι».
«Μου έφερναν κάποτε φαγητό από το συσσίτιο, τώρα το σταμάτησαν»
Η επόμενη ερώτηση μας ήταν εάν κάποτε του έφερναν φαγητό. «Μου έφερναν κάποτε φαγητό από το συσσίτιο, τώρα το σταμάτησαν, γιατί υπήρξαν κάποιοι ρουφιάνοι που θέλησαν να με εκδικηθούν και πήγαν και είπαν πως έχω χρήματα σε βιβλιάριο. Εμένα το βιβλιάριο μου είναι μηδενικό, ενώ η μοναδική μου περιουσία είναι η σύνταξή μου 550 ευρώ, και ένα μικρό σπίτι στο χωριό, αγροτόσπιτο.
Όλα αυτά τα λέω σε όλους αυτούς που δημιούργησαν θέμα βάζοντας λόγια, για να μου κόψουν ακόμη και το ένα πιάτο από το φαγητό που μου έφερναν. Γιατί έχουν σταματήσει εδώ και ενάμιση χρόνο να μου φέρνουν φαγητό από το συσσίτιο».
«Ζητάω βοήθεια από την κοινωνική υπηρεσία»
Η τελευταία ερώτηση μας ήταν το τι ζητάει από τον δήμο και αν θα δέχονταν να μεταφερθεί στο δημοτικό γηροκομείο. Ο 70χρονος μας είπε: «Δεν θέλω να πάω στο γηροκομείο, ζητάω όμως από τον δήμο να με βοηθήσει μέσω της κοινωνικής υπηρεσίας και να μην με εξαιρεί από τη βοήθεια που παρέχει και σε άλλο κόσμο που έχει ανάγκη. Οι συνθήκες που ζω είναι δύσκολες και το βλέπετε. Κινδυνεύω αφού πολλές φορές έχω πέσει και θύμα κλοπής. Κάνω όμως υπομονή και περιμένω το Πάσχα μη τυχόν και πάω στο παιδί μου όπως μου έχει υποσχεθεί».
Η άποψη μας
Από το ρεπορτάζ που πραγματοποιήσαμε διαπιστώσαμε πως πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή περίπτωση αναξιοπαθούντα συμπολίτη μας. Οι συνθήκες υγιεινής εντός του τροχόσπιτου όσο και λίγα μέτρα πιο πέρα όπου έχει στηθεί με τσιμεντόλιθους αφοδευτήριο, δείχνουν πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ζει σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Θεωρούμε ότι ακόμη και αν ευσταθούν οι φήμες που λένε πως ο εν λόγω συμπολίτης μας δεν έχει ανάγκη, (αφού κάποιοι ισχυρίζονται πως υπάρχουν χρήματα), η κοινωνική υπηρεσία του δήμου πρέπει να δείξει το ανθρώπινο πρόσωπο της και σε αυτήν την περίπτωση. Γιατί πιστεύουμε πως σε ανθρώπους που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες επιβάλλεται να δίνεται η απαραίτητη βοήθεια επειδή όχι απλά και μόνο μιλάμε για ανθρώπινη ζωή, αλλά πρόκειται και για ζήτημα που άπτεται της δημόσιας υγείας.
Θεωρούμε πως τόσο ο δήμος όσο και η εκκλησία, την στιγμή που η περίπτωση αυτή είδε το φως της δημοσιότητας, οφείλουν να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα και να δώσουν λύση.
Υ.Γ. Εμείς, όπως οφείλαμε, κάναμε εκτενές ρεπορτάζ, με τις περισσότερες φωτογραφίες να είναι στην διάθεση της εφημερίδας μας, όπως και όλη η μαγνητοφωνημένη συνομιλία. Όμως επειδή πρόκειται για μια ευαίσθητη περίπτωση, αποφασίσαμε να μην δημοσιεύσουμε φωτογραφίες που απεικονίζουν πρόσωπα, παρά μόνο καταστάσεις.
πηγη AixmiNews
Με την μεσολάβηση του επικεφαλής των «Ενεργών Πολιτών» επισκεφθήκαμε τον συμπολίτη μας θέλοντας να διαπιστώσουμε εάν όλα αυτά που ανέφερε ο κ. Μιχάλαρος είναι ή όχι υπερβολικά.
Δυστυχώς από την επαφή που είχαμε με τον αναξιοπαθούντα συμπολίτη μας, διαπιστώσαμε πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ζει μόνιμα επί 10 χρόνια σε ένα τροχόσπιτο απέναντι από τις εργατικές κατοικίες σε συνθήκες άθλιες για την υγεία αλλά και την διαβίωση του.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε μιλούν από μόνες τους. Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο αναξιοπαθής συμπολίτης μας, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας αισθανόμενος κοινωνικό αποκλεισμό.
Τεκμηριώνοντας την φράση περί κοινωνικού αποκλεισμού εξηγούμε πως αυτό φαίνεται από τα λεγόμενα του.
Στα 70 του χρόνια σήμερα, βιώνει μια τραγική κατάσταση που απέχει αρκετά ακόμη και από την κατάσταση διαβίωσης ενός μέσου νοικοκυριού.
«Λόγια, λόγια, λόγια και τίποτα άλλο»
«Ζω 10 χρόνια σε τροχόσπιτο» μας είπε, εφόσον μας συστήθηκε. (Τα στοιχεία του για ευνόητους λόγους δεν τα δημοσιοποιούμε, τα έχουμε όμως στην διάθεσή μας). «Μου έχει παραχωρήσει αυτό το οικόπεδο ο κ. Αλ. Φουρτουλάκης, ενώ το λυόμενο είναι δικό μου. Τα χρήματα που παίρνω δυστυχώς δεν φτάνουν για να συντηρηθώ αφού έχω αναπηρία πάνω από 80%».
Λόγια που συνοδεύονται με σχετικές φωτογραφίες οι οποίες και αναδεικνύουν το πρόβλημα.
Ρωτήσαμε τον αναξιοπαθούντα συμπολίτη, εάν δέχεται βοήθεια από την κοινωνική υπηρεσία του δήμου.
Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: «Λόγια, λόγια, λόγια και τίποτα άλλο. Υποσχέσεις ακόμη και από το δημοτικό σύμβουλο τον κ. Κολάτα αλλά στην πράξη τίποτα. Δεν μου φέρνουν ούτε φαγητό από το συσσίτιο με το Βοήθεια στο Σπίτι. Μαγειρεύω εάν μπορώ μόνος μου χρησιμοποιώντας γκάζι».
«Μου έφερναν κάποτε φαγητό από το συσσίτιο, τώρα το σταμάτησαν»
Η επόμενη ερώτηση μας ήταν εάν κάποτε του έφερναν φαγητό. «Μου έφερναν κάποτε φαγητό από το συσσίτιο, τώρα το σταμάτησαν, γιατί υπήρξαν κάποιοι ρουφιάνοι που θέλησαν να με εκδικηθούν και πήγαν και είπαν πως έχω χρήματα σε βιβλιάριο. Εμένα το βιβλιάριο μου είναι μηδενικό, ενώ η μοναδική μου περιουσία είναι η σύνταξή μου 550 ευρώ, και ένα μικρό σπίτι στο χωριό, αγροτόσπιτο.
Όλα αυτά τα λέω σε όλους αυτούς που δημιούργησαν θέμα βάζοντας λόγια, για να μου κόψουν ακόμη και το ένα πιάτο από το φαγητό που μου έφερναν. Γιατί έχουν σταματήσει εδώ και ενάμιση χρόνο να μου φέρνουν φαγητό από το συσσίτιο».
«Ζητάω βοήθεια από την κοινωνική υπηρεσία»
Η τελευταία ερώτηση μας ήταν το τι ζητάει από τον δήμο και αν θα δέχονταν να μεταφερθεί στο δημοτικό γηροκομείο. Ο 70χρονος μας είπε: «Δεν θέλω να πάω στο γηροκομείο, ζητάω όμως από τον δήμο να με βοηθήσει μέσω της κοινωνικής υπηρεσίας και να μην με εξαιρεί από τη βοήθεια που παρέχει και σε άλλο κόσμο που έχει ανάγκη. Οι συνθήκες που ζω είναι δύσκολες και το βλέπετε. Κινδυνεύω αφού πολλές φορές έχω πέσει και θύμα κλοπής. Κάνω όμως υπομονή και περιμένω το Πάσχα μη τυχόν και πάω στο παιδί μου όπως μου έχει υποσχεθεί».
Η άποψη μας
Από το ρεπορτάζ που πραγματοποιήσαμε διαπιστώσαμε πως πρόκειται για μια αρκετά σοβαρή περίπτωση αναξιοπαθούντα συμπολίτη μας. Οι συνθήκες υγιεινής εντός του τροχόσπιτου όσο και λίγα μέτρα πιο πέρα όπου έχει στηθεί με τσιμεντόλιθους αφοδευτήριο, δείχνουν πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ζει σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Θεωρούμε ότι ακόμη και αν ευσταθούν οι φήμες που λένε πως ο εν λόγω συμπολίτης μας δεν έχει ανάγκη, (αφού κάποιοι ισχυρίζονται πως υπάρχουν χρήματα), η κοινωνική υπηρεσία του δήμου πρέπει να δείξει το ανθρώπινο πρόσωπο της και σε αυτήν την περίπτωση. Γιατί πιστεύουμε πως σε ανθρώπους που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες επιβάλλεται να δίνεται η απαραίτητη βοήθεια επειδή όχι απλά και μόνο μιλάμε για ανθρώπινη ζωή, αλλά πρόκειται και για ζήτημα που άπτεται της δημόσιας υγείας.
Θεωρούμε πως τόσο ο δήμος όσο και η εκκλησία, την στιγμή που η περίπτωση αυτή είδε το φως της δημοσιότητας, οφείλουν να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα και να δώσουν λύση.
Υ.Γ. Εμείς, όπως οφείλαμε, κάναμε εκτενές ρεπορτάζ, με τις περισσότερες φωτογραφίες να είναι στην διάθεση της εφημερίδας μας, όπως και όλη η μαγνητοφωνημένη συνομιλία. Όμως επειδή πρόκειται για μια ευαίσθητη περίπτωση, αποφασίσαμε να μην δημοσιεύσουμε φωτογραφίες που απεικονίζουν πρόσωπα, παρά μόνο καταστάσεις.
πηγη AixmiNews
Hello, my name is Jack Sparrow. I'm a 50 year old self-employed Pirate from the Caribbean. 
Leave a Comment